ویژه نامه اصلح 1 |
ویژه نامه اصلح با رویکرد تبیین ملاک های فرد اصلح برای جایگاه ریاست جمهوری تدوین و منتشر می شود. مطالب پیش رو اولین شماره از این ویژه نامه است. فایل آماده چاپ نیز به زودی در دسترس قرار خواهد گرفت.
با توجه به اینکه امروز متأسفانه نگاه غالب فضای سیاسی کشور، بسنده کردن به ذکر خصوص نقاط ضعف یا قوت دولت است، تصمیم گرفتیم در این نوشتار شاخص ترین نقاط ضعف و قوت دولت را بیان و تبیین نماییم.
در ابتدا ذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد:
1ـ صرف نظر از این واقعیت که این گزاره ی رهبری به گفتمان سوم تیر انصراف دارد، ذکر این نکته لازم است که این بیانِ رهبری صریحا، ارتجاع و عقبگرد گفتمانی را نفی می کند. بنابراین هر جریان و تفکری که دنبال عقبگرد گفتمانی وچرخش به شعارهای قبل از سال 84 است، از نظر رهبری مردود می باشد.
2ـ گزاره ی مذکور به روشنی گفتمان تفکیک بین نقاط قوت و ضعف دولت را فریاد می زند. یعنی شخص احمدی نژاد هم نقاط مثبت دارد و هم خالی از نقاط منفی نیست. جریان هایی که تنها دنبال نقد یا فقط تأیید دکتر احمدی نژاد هستند، از این نگاه مردودند. امروز بخشی از مدّعیان خط ولایت به اسم دلسوزی برای رهبری و نظام از یک طرف فقط خط تخریب و بزرگنمایی نقاط ضعف دولت فعلی را دنبال می کنند و از طرفی دیگر گفتمان ارزشی جبهه یپایداری را به صرف همراهی با این گزاره ی رهبری، متهم به بی بصیرتی و همراهی با جریان انحرافی می کنند. این مدعیان باید بدانند این اتهام ابتدا به رهبری متوجه است!
3 ـ نقاط قوت یا ضعفی که در ادامه مطرح می گردد برآیند کلّی و 8 ساله ی دولت است؛ بسیاری از نقاط ضعف این دولت در سالهای اخیر شاخص شده و برخی نقاط قوت در ابتدا چشمگیر بوده است. سیر نزولی حرکت دولت، مطلبی روشن، قابل تأمل و جای عبرت است. سعی ما ذکر مهمترین نقاط ضعف و قوتی است که غالبا مورد اشاره بزرگان به خصوص مقام معظم رهبری می باشد. در نگاه ما، تأمل در این نقاط تا حدود زیادی مخاطب را به فرد اصلح نزدیک می نماید .
نقاط قوّت
1 ـ مردمی و ساده زیست بودن.
هر منصفی با نگاه مقایسه ای بین دولت های مختلف به پررنگ بودن این خصلت احمدی نژاد اذعان می کند. مبارزه با اشرافی گری، سفرهای استانی و ادبیات مردمی از نشانه های وجود این شاخص در دولت است.
این شاخص هنوز هم مخالفان نظری یا عملی روشنی در میان نامزدهای موجود دارد.
2 ـ کار وسیع عمرانی و پیشرفت علمی بی سابقه در سراسر کشور به خصوص در مناطق محروم. دولت نهم و دهم بی سابقه ترین پیشرفت ها درعرصه ی علمی و عمرانی را به نام خود ثبت کرده است.متأسفانه این شاخص که در حقیقت بیانگر ارتقاء نظام اسلامی است، به خاطر سطح بالای انتقاد از دولت به خوبی مطرح نمی گردد. سطح فعالیت دولت در این زمینه ـ به خصوص در مناطق محروم ـ به قدری بالا بوده است که درصد رأی آوری جریان انحرافی و مورد حمایت دولت را نگران کننده کرده است.
3ـ استکبار ستیزی و اعاده ی عزت ملی
بعد از هشت سال دفاع مقدس به مرور روحیه ی ایستادن در مقابل زورگویی ها کمرنگ شده و نزدیک شدن به دولت های غربی و کوتاه آمدن با آن ها، به یک سیاست پایدار تبدیل می شد. دولت نهم و دهم به معنای واقعی کلمه این سیاست را برگرداند. امروز ایران به جای وابستگی و دل بستگی به چند کشور قدرتمند غربی، بیشترین نفوذ را در کشورها و ملت های مستقل دارد.
4-پافشاری بر حقوق هسته ای کشور
مسئله هسته ای تنها به عنوان یک فناوری پیچیده و پیشرفت علمی به شمار نمی آید بلکه امروز بزرگترین نماد “نه” گفتن به نظام تک قطبی جهان و نمونه کاملِ منطق در مقابل قُلدری به حساب می آید. کشور ایران به دلیل پافشاری بر این حقِ مسلّم، هزینه های سنگینی را متحمل شده است که نمونه ای از آن تحریم بی سابقه و غیر قانونی اخیر است.
در مقابل، دولت اصلاحات کارنامه ی ننگینی در این زمینه به جای گذاشته که سیاهی نشست سعد آباد، آن قدر افتضاح بوده که با یک دریا توجیه نیز پاک نمی گردد.
متأسفانه برخی از نامزدها این شاخص را نقطه ضعف دولت می پندارند.
5-مدیریت و خطر پذیری بالا، جرأت و داشتن استحکام شخصیتی
شخص احمدی نژاد ویژگی های شخصیتی خاص خود را دارد که کمتر در دیگران مشاهده می شود.این ویژگی ها وی را حائز مدیریت بحران و جرأت کم نظیری در عرصه ی تحولات بزرگ کرده است.
روند شکل گیری ائتلاف های موجود که مشتمل بر وام داری شخص منتخب و سهم خواهی حامیان وی از کابینه آینده است، این شاخص را تضعیف می نماید. البته درکنار این شاخص روحیه استبداد و لجاجت در مقابل قانون نباید نادیده گرفته شود.
6-عدالت خواهی و مبارزه با فساد سازماندهی شده در کشور
گفتمان دینیِ عدالت محوری در این دولت در مقابل شعار اصلاحات و سازندگی دولت های قبل، امری ویژه است. مقام معظم رهبری پس از روی کار آمدن دولت نهم فرمودند که من در میان خانواده می گفتم: اگر آقای احمدی نژاد رأی هم نمی آورد خدمت بزرگی کرده بود؛ نگذاشت فراموش شدن شعار عدالت بشود یک سنت.
عدالت و مبارزه با فساد هزینه هایی هم دارد که در فرهنگ اسلامی هر مقدار باشد، رعایت عدالت مقدم است. گاهی به خاموش کردن شمع و ایستادن در مقابل سهم خواهی صاحب نفوذان، جنگ جملی به راه می افتد!
7-جلوگیری از گرایشات سکولاریستی
دولت احمدی نژاد با تمام انحرافات اخیر خود، سنگی بزرگ بر سر راه این گرایش متضاد با اسلام انداخت. منصفان باید بدانند که اگر مسیر گذشته ادامه می یافت، معلوم نبود تفکرات التقاطی و جریانات تکنوکرات چه بر سر اقتصاد و فرهنگ این ملت در می آوردند.
نقاط ضعف
1 ـ به وجود آمدن خط جریان انحرافی در بدنه دولت.
این ضعف و انحراف بزرگ از هر جا که آغاز شده باشد، بی تردید سرچشمه ی اصلی برای دیگر نقاط ضعف دولت به شمار می آید.
گروهی که به هیچ وجه اعتقاد به اسلام ندارند و در صددند که ایرانیت را به جای اسلام راستین جایگزین کنند. لیدر این جریان انحرافی شخصی است که صریحا اسلام را اسبی سفید در اتوبان معرفی نموده است.
بحمدلله به مدد روشنگری بزرگان به خصوص علامه مصباح و آیت الله خوشوقت، این جریان انحرافی در پیگیری اهداف خبیث خود عقیم ماند. نتیجه ی انتخابات مجلس به خوبی این تحلیل را روشن می کند. متاسفانه امروز گروهی با وحشتناک جلوه دادن خطر عملی این جریان در صددند خاطرات تلخ 88 را از ذهن ها بزدایند. هدف اصلی این گروه ضربه زدن به رهبری و خطا جلوه دادن حمایت های رهبری از دولت است. فرزندان سید علی هوشیار باشند!
2 ـ عدم توجه به مقوله فرهنگ اسلامی
این شاخص منفی در سالهای اخیر نمایان تر است تا حدی که از حد عدم توجه، گذشته و به مرز تقابل با فرهنگ اصیل اسلامی مبدّل گشته است.
3 ـ لجاجت در برابر نظرات و نصایح دلسوزان
این شاخص که در حقیقت از استبداد رأی و انحراف فکری پدید می آید نقطه شروع سقوط هر مجموعه است. ای کاش آقای رئیس جمهور به جای خط گیری و تبعیت بی چون و چرا از جریان انحرافی، اندکی به نصایح دلسوزان به خصوص مراجع عظام تقلید توجه می کرد.
4 ـ جنجال آفرینی در کشور به خصوص در مسئله ی عزل و نصب های بی جا
احمدی نژاد در سالهای اخیر هزینه های فراوانی برای نظام ایجاد کرده است. تقابل شدید با مجلس که نمونه ی آن در یکشنبه ی سیاه، دل رهبری عزیزتر از جان را به درد آورد، مشتی از خروار است. عزل نیروهای آگاه و مستعد، نصب ناکار آمدان بی تقوا نمونه ی دیگری است که مستقیم از مرکز فرمان جریان انحرافی کنترل می گردد.
امروز اطراف احمدی نژاد از مهره های وابسته به رقبای پیشین رئیس جمهور پر شده که حقیقتا جای تعجب دارد!
البته دولت یک پای این جنجال آفرینی هاست. قبح عملکرد رئیس جمهور نباید مانع دیدن دیگر مقصران به خصوص برخی نمایندگان محترم مجلس شود.
5 ـ فاصله گرفتن از روحانیت و مراجع بزرگوار
احمدی نژاد که با حمایت گفتمانی حوزه علمیه بر رقیبان خود پیروز شد، امروز سخت ترین مخالفان را در همین قشر، به خود می بیند. اصولی ترین و صریحترین انتقادها امروز از زبان حامیان دیروز شنیده می شود. اظهار نظرهای بی جا و قابل تأمل اطرافیان رئیس جمهور اصلی ترین عامل فاصله گرفتن دولت از روحانیت اصیل است.
6 ـ ضعف مدیریت اقتصادی در مقابله با تحریم اخیر
هر چند شدت تحریم اخیر بی سابقه بوده است اما بدون شک تصمیمات کارشناسی نشده ی دولت و تغییرات غیر قابل پیش بینی قوانین و دستورالعمل ها، سهم بزرگی در اثر گذاشتن تحریم اخیر و ضربه دیدن وضع معیشتی مردم داشته است که مورد انتقاد جدی ما و خلاف برخی وعده های اقتصادی دولت است.
7 ـ دور شدن از آرمان ها و چرخش از گفتمان سوم تیر
شاید بتوان شروع آشکار این شاخص را از نصب آقای اسفندیار مشایی به عنوان معاون اول دانست. عملی که رهبری آن را مایه ی سرخوردگی و دل گیر شدن حامیان رئیس جمهور معرفی کرد.
صد البته حمایت مردم بصیر و انقلابی از احمدی نژاد نه به خاطر شخص وی بلکه به دلیل همان آرمان ها و همرنگ بودن با گفتمان ولایتمداری بود.
پشت کردن حامیان دلسوز دیروز، درس عبرتی برای مدعیان خط ولایت است که امت انقلابی خط را از اشخاص تفکیک می کند.